Festival en Ferry

Wellington. Maandagmorgen. We worden wakker en zien bewolkt, mistig, en vooral heel winderig weer. We zijn gisteren op het Noordereiland aangekomen met een ferrytocht van ca 3 uur. De stormwind was toen ook al aanwezig.

Maar eerst een flashback: vrijdag reden we van Motueka naar Renwick. Onderweg zagen we weer kiwi's, maar deze groeiden nu aan de bomen; Renwick ligt in Marlborough, dé wijnstreek van NZ. 'Toevallig' was er daar in de buurt een 'Food and wine festival'. De titel alleen al klinkt heel aanlokkelijk, dus wij daar naartoe. Met de shuttle, want men vertelde ons dat de politie het jaar ervoor elke auto had doen stoppen en dat elke chauffeur aan een ademtest onderworpen werd. Alle wijnmakers uit de buurt hadden er een stand waar je hun wijnen kon proeven. We hadden eens te meer geluk met het weer: een zonnige 25 graden. Er was ook een podium waar diverse Nieuw-Zeelandse groepen het beste van zichzelf gaven; en er was voor elk wat wils: jazz, ska, reggae, hiphop, ... Op zo'n festival kom je ook heel gemakkelijk in contact met andere mensen, vooral Nieuw-Zeelanders natuurlijk, maar ook Australiërs. Het publiek was heel divers: van jong tot oud. Bij 2 standen was de vrouw afkomstig uit België, 1 uit Louvain-La-Neuve, en 1 uit Overijse. Deze laatste was blij dat ze nog eens Nederlands kon praten, dit was blijkbaar al heel lang geleden.

Het grasplein voor het podium werd 's namiddags omgedoopt tot 'dance-floor' en zonder dat we het wisten stonden wij daar ook tussen. Een leuke manier om nog meer mensen te leren kennen. Door de felle zon waren we wel verbrand. De UV-stralen zijn hier veel krachtiger dan bij ons, aangezien het gat in de ozonlaag hier groter is (was ook zo in het zuiden van Chili).

Na afloop was er op de shuttle al veel meer lawaai dan 's morgens. En bij het afstappen was er in de lokale pub nog een after-party. Wij konen hier ook niet afwezig blijven. We zaten er samen aan tafel met een jonge gast (25 jaar) die eigenaar is van een brouwerij in Wellington. We werden prompt uitgenodigd om zijn brouwerij te bezoeken, dit is voor vandaag of morgen gepland.

Op de ferry gisteren van het Zuider- naar het Noordereiland werden wij plots aangesproken door een vrouw die achter ons zat. "Hoor ik hier nu West-Vlaams praten?" Jawel, je houdt het niet voor mogelijk, je reist naar de andere kant van de wereld en je komt iemand tegen die nog geen 40 km van ons woont, namelijk in Langemark. Haar dochter is gehuwd met een Nieuw-Zeelander, en zij kwam al voor de derde keer op bezoek. Zij was vrijdag naar de Golden Bay geweest en toonde ons foto's van de whales die daar op het strand aangespoeld zijn. Dit zou ook op het nieuws getoond zijn in België. Eigenlijk triestig dat dit moet gebeuren. Één van de veronderstellingen is dat zij hun oriëntatie kwijtgeraakt zijn tgv de recente aardbevingen.

Gisterenavond bezochten we "café Leuven". Je kan er veel Belgische bieren krijgen, dus bestelden we een West-Malle. We aten er ook mosselen, maar je kan ze niet vergelijken met deze die wij gewoon zijn in België en Nederland. Zijn wel 3 à 4 keer zo groot: de groene slibmossel. En wij vonden ze ook minder lekker.

Straks bezoeken we het nationale "Te Papa" museum, 5 verdiepingen over de geschiedenis, natuur, kunst en cultuur van NZ. Gisterenavond zaten er Nieuw-Zeelanders naast ons die zeiden dat het een absolute aanrader is. Er is ook een deel over WO I. Zo hadden zij geleerd dat die oorlog eigenlijk gewonnen werd door de Ijzer te laten overstromen. Door de Belgen. En dus zijn we hier niet alleen bekend door onze goede voetbal- en hockeyploegen.

Tot de volgende!

Johan en Hilde