Schapen en zandvliegen

Goede morgen!

Wie graag schaapjes telt moet zeker naar NZ op reis gaan! Wij zijn gestopt aan 525.768. Maar we kunnen gemakkelijk 100 schapen misteld hebben. Of 10.000. Uiteindelijk zijn we maar gaan googelen: er zijn ca 40 miljoen schapen in NZ! En we hebben er toch al een groot deel van gezien. Je kan geen kilometer ver rijden zonder ergens een weide met schapen te zien.

De huizen zijn aan de kleine kant, gemaakt van hout en met een dak met een kleine helling. Dus met slechts 1 verdiep. Meestal met golfplaten als dakbedekking. Er zit ergens een foto bij van zo'n huisje. De brievenbussen zijn kopies van deze in de US.

Bij wegeniswerken waarbij er 1 rijvak afgesloten is, plaatsen ze geen verkeerslicht maar wel een persoon met een bord met aan de ene kant een groene 'Go' en aan de andere kant een rode 'Stop'. Zie foto's. In Zuid-Afrika doen ze dat ook, en eigenlijk in de US ook. Raar dat ze niet efficiënter werken met lichten.

Ondertussen maakten we ook al kennis met de zandvlieg: een klein, onschuldig ogend vliegje. Maar het bijt en zuigt bloed. Net zoals een mug, alleen zijn de bubbels groter, geven meer jeuk, en blijven ze langer zitten. We kochten in de apotheek al een zalf met 80% deet (in België kon je er maar krijgen tot max 50% deet en ondertussen is het zelfs niet meer te koop). Maar zelfs met die zalf zijn we toch al gebeten. En het zou weer niet raar zijn: enkel de wijfjes bijten.... Maar ze komen nooit alleen, ze brengen altijd al hun zusjes mee. Soms moet je vlug in de auto springen, anders komen ze mee naar binnen. Kleine ambetanterikken dus.

We hebben steeds meer de indruk dat de Engelsen weinig inspiratie hadden bij het geven van aardrijkskundige namen: het gebergte heet 'de Alpen' en onderweg zagen we 4 rivieren na elkaar met dezelfde naam: Cleddau rivier No 1, Cleddau rivier No 2, enz.

Maar we zijn er ondertussen wel al van overtuigd dat NZ een prachtig land is met heel veel mooie landschappen. De foto's vertellen meer dan ons verhaal.

Gisteren sliepen we in een lodge voor backpackers. Tussen het jonge volk dus. Maar het viel niet op dat wij wat ouder waren, hoe zou dat ook kunnen. Vandaag waren er een paar Chinezen die per se op de foto wilden met mij. Bart kwam dat ook tegen tijdens zijn laatste reis. Maar dat was voor zijn dreadlocks. Van mij is het omwille van de uitzonderlijke mooie kleur van mijn haar. In China zien ze dat nooit, zeker.

Vanmorgen reden we van Te Anau naar Queenstown en deze namiddag reden we naar Glenorchy. Je rijdt langs het 50 km lange meer Wakatipu meer. Prachtige natuur met veel waauw momenten! Er zijn al heel wat foto's opgeladen maar we hebben er nog heel wat om erbij te zetten. Enjoy! Terwijl jullie stilletjes aan beginnen wakker te worden, gaan wij iets eten voor avondmaal. 

So long,

Johan en Hilde.