Over verkeer en natuur

“The roads are in fairly good condition” zei de man van de autoverhuur. We vragen ons af hoever we zouden geraakt zijn als de straten niet in tedelijk goede conditie zouden geweest zijn. Donderdag reden we van Salta naar Cachi. 162 km. We hadden hiervoor 3 uur gepland. Dit was echter buiten de hevige regenval van de dag ervoor gerekend, waardoor de weg halverwege voor 4 uur was afgesloten om de naar beneden gekomen rotsblokken van de baan te ruimen. Noodgedwongen bezochten we dan maar een klein dorpje en om de tijd te doden aten we een ijsje 😏 en even later wat empenadas.
Vrijdag van Cachi naar Cafayate. Weeral heel prachtige natuur. 157 km, maar de eerste 100 km waren grindweg. Dit heet dan de Ruta Nacional 40 ..... We deden er 5 uur over. Om de haverklap moesten we doorheen een riviertje, waarvan je niet steeds kan inschatten hoe diep dat is. Maar het lukte. In Cachi werden we ook voor het eerst door de politie aan de kant gezet voor controle van de papieren van de wagen en paspoort/rijbewijs. Maar we mogen niet klagen zekers he: de natuur onderweg was betoverend! Gisterenavond zat er in hetzelfde hotel een BA (ipv een BV): een heel bekende Argentijnse zanger Abel Pintos. We geraakten aan de praat met zijn broer Ariel Pintos, tevens gitarist van de groep. Ik had de eer dat ik even op zijn “Baby Taylor” (soort reisgitaar) mocht tokkelen. Daarna gaf hij een privéshow voor ons. We mochten zelfs gratis naar hun optreden gaan kijken in Santa Maria, maar helaas was er hiervoor geen tijd voorzien in ons programma.
Vandaag hadden we een rit van meer dan 500 km voor de boeg. Uiteindelijk werden het ca 580 km☹️. Vanmorgen was de Ruta Nacional plots onderbroken omdat we een rivier moesten oversteken, waarvan het meteen duidelijk was dat dit een mission impossible was. Verkeersborden of aanwijzingen hierover blijken hier overbodig. Dus 15 km terugrijden.
Even later moesten we over een brug met 1 rijstrook. Wij geduldig afwachten tot er niemand meer afkomt van de overkant. Toen wij bijna halverwege de brug waren, kwam er toch een truck van de andere kant door met een file in zijn zog. Gevolg: alles geblokkeerd. Uiteindelijk moesten wij terug achteruit. Wat een chaotische situatie! Beurtelings laten overrijden via lichten kennen ze hier blijkbaar nog niet. We denken overigens dat het verkeersreglement een A4-tje is , waarin enkel rode lichten en eenrichtingsverkeer voorkomt. Voor de rest ben je aangewezen op je eigen inspiratie. En putten in de weg van ca 10 cm diep lijken ook geen uitzondering. Maar we klagen niet want alweer kregen we heel mooie natuurtaferelen voorgeschoteld. Ook onze tweede en derde politiecontrole gehad vandaag.
Momenteel genieten we onze apero (de fles campari die we kochten in de duty free shop moet uit zijn vooraleer we terugkeren anders lopen we het risico op een boete voor overgewicht - van de bagage welteverstaan). Morgen bezoeken we het Talampaya National Park.
Hasta la proxima!